بهروز کشوری: معماری اسلامی ایرانی انسان محور است.

بهروز کشوری استاد دانشگاه، وحدت و تنوع را از بارزترین ویژگی‌های معماری اسلامی دانست و به ایسنا گفت: با وجود تنوع و تفاوتی که در بناهای سبک معماری اسلامی در نقاط مختلف جهان وجود دارد اما هویت اسلامی از ویژگی مشترک همه این بناهاست.

بهروز کشوری اظهار کرد: معماری اسلامی علاوه‌بر زیبایی ظاهری، باطنی عمیق و انسانی دارد و عناصر آن از بدنه و اجزاء گرفته تا فضاهای سرپوشیده داخلی و فضای سرسبز خارجی، حضور انسان را به‌عنوان اولین موضوع قابل توجه، در نظر گرفته است.

وی ادامه داد: در معماری اسلامی کف با الهام از بستر طبیعت، هموار و مسطح است و سقف، با الهام از آسمان، لایتناهی طراحی می‌شود.

کشوری با اشاره به این‌که وجود سردر یا ایوان ورودی که برای ورود انسان طراحی می‌شود اهمیت انسان را در مقابل بنا صدچندان می‌کند، افزود: مولفه‌هایی مانند اصول هندسی و هنر‌های ابداعی برگرفته از اندیشه‌های معنوی، معماری اسلامی را از دیگر سبک و سیاق‌ها متفاوت می‌کند.

این استاد دانشگاه با اشاره به این‌که معماری اسلامی نه تنها در اماکن دینی مانند مساجد مورد استفاده قرار می‌گرفته بلکه در مدارس، قصرها، خانه‌ها و حمام‌ها نیز کاربردی بود، عنوان کرد: مقیاس‌های ریاضیات و هندسه یکی‌از ارکان اصلی معماری اسلامی بوده است.

وی بیان کرد: یکی ‌از ویژگی‌های بارز معماری اسلامی، تزئینات است که مسجدالنبی یکی‌ از بناهایی بوده که به وضوح بیانگر این ویژگی است، کلام الهی، اشعار عارفانه، نقوش و بافت‌های هندسی در رنگ‌های متنوع و مناسب از جمله این تزئینات است.

کشوری تأکید کرد: در معماری اسلامی از ساختن هر چیز بیهوده و غیرمفید به شدت پرهیز شده است.

این استاد دانشگاه، افزود: با وجود تنوع و تفاوتی که در بناهای سبک معماری اسلامی در نقاط مختلف جهان وجود دارد که شاید علت اصلی آن شرایط اقلیمی متفاوت و وجود مصالح متفاوت در دسترس بوده اما هویت اسلامی از ویژگی مشترک همه این بناهاست.

وی با بیان این‌که از جمله عناصر تشکیل‌دهنده معماری اسلامی ایرانی می‌توان به ایوان، میانسرا، گنبد، رواق، حجره، مناره و بادگیر اشاره کرد، تصریح کرد: ایوان از زمان اشکانی مورد استفاده قرار گرفت، از سه طرف بسته و به طرف میانسرا باز است، این قسمت خانه به صورت فضاهای ورودی و خروجی ساخته شده و در حالی که برای جریان هوا باز هستند از تابش آفتاب جلوگیری می‌کنند.

کشوری ادامه داد: میانسرا، حیاط یا صحن، از ویژگی‌های معماری اسلامی است و معمولاً به شکل مربع و مستطیل بودند که نیاز مسلمانان را به وضوخانه و محل تطهیر در مساجد و مدارس و نیاز مسافران را به استراحت، بارگیری و باربندی در حیاط کاروانسرا تأمین می‌کردند و با کانون قرار دادن فضای داخلی، بنا را از سر و صدا و فعالیت زندگی روزمره جدا می‌کرد.

این استاد دانشگاه با اشاره به مصالح ساختمانی استفاده شده در معماری اسلامی ایرانی، عنوان کرد: در این نوع معماری از مصالحی مانند کاشی، سنگ، گچ، خشت، شیشه و چوب استفاده می‌شود.